Verslag van Math Craenmehr over Geijsteren Kei Muzikaal Speciaal.

BRUCE SPRINGSTEEN-GEVOEL IN GEIJSTEREN

Als 1 van de 60.000 gelukkigen/uitverkorenen was ik afgelopen zaterdag aanwezig bij hetoptreden van Bruce Springsteen in Nijmegen. Zelden eerder heb ik zo’n goed en energiekconcert meegemaakt. Het kwam zelfs in de buurt van de Heideroosjes. Bruce, 63 Jaar, zo goed, zo echt, zo puur. Ik ben zelfs nu hoteldebotel van wat ik heb meegemaakt. Een groot feest met 60.000 neuzen dezelfde kant op. De regen viel met bakken uit de hemel. Ik had een regenjas in de rugzak, maar pakte die bewust niet omdat ik de puurheid van het leven helemaal wilde voelen. Tot op mijn vel en tot in mijn schoenzolen nat, héérlijk. En met mij velen. Dat Bruce een kind het podium optilde om mee te zingen was slechts een veel de vele hoogtepunten van de avond. Een van de gedachtes die ik had was; wat moet dat een heerlijk gevoel zijn om nu als Bruce met zijn E Street Band op het podium te staan. Nu treed ikzelf ook regelmatig als Troubadour op. Voor ouderen en zorgafhankelijke mensen. En “normale” mensen. En toevallig moest ik de dag erna, op zondag, optreden in Geijsteren voor het Kemmerekoor. En voor even droomde ik weg ….hoe zou het zijn als …… 60.000 man. Wow. En ik kreeg een plan. Als ik nu eens een berichtje op mijn facebook zette en de mensen opriep om de dag erna naar Geijsteren te komen. Ik zag het al helemaal voor me. En zo geschiedde, het berichtje werd geplaatst. Ik heb die nacht niet geslapen. Niet zozeer voor het optreden op zondag maar gewoon omdat ik vol zat van het Bruce Springsteen concert. Nadat ik zondag mijn auto had ingepakt reed ik richting Geijsteren. Voor de zekerheid was ik toch maar ’n uurtje eerder vertrokken omdat ik natuurlijk niet in de file terecht wilde komen. Ik had immers de dag ervoor 2 uur stilgestaan in Nijmegen op de rijweg. En 60.000 man richting Geijsteren zou natuurlijk helemaal verschrikkelijk zijn. Gelukkig viel dat mee. Ik kon mijn auto tegen de tent parkeren en liep met mijn spullen richting festivalterrein. Wat schetst mijn verbazing. Het plein stond hélemaal vol. Nagenoeg uitverkocht. Alleen wat jammer dat het een klein plein was. Maar ik denk toch dat er zeker 60 tot 100 mensen aanwezig waren. Misschien wel 150. Mijn showtime was aangebroken ik werd na een fantastische aankondiging met een hartelijk applaus door de massa ontvangen. Dat zat dus wel goed. De organisatie had zelfs alle teksten van de 6 liedjes uitgeprint. Dus net zoals bij Bruce Springsteen zou iedereen uit volle borst mee kunnen zingen. En dat gebeurde ook. De ene na de andere hit volgde. Geneet vaan ut laeve (Sef Diederen), De Troubadour (Lenny Kuhr), Mama (van Heintje), Rode Rozen (Jantje Koopmans), De vlinders achterna (Dana Winner), Kinderen van Maria (Gerard van Maasakkers), ’t Veldboeket (van Theij en Mary) enz enz. En iedereen deed mee. Toen halverwege een meisje Linda genaamd, spontaan het podium opkwam kon het al helemaal niet meer stuk. We hebben toen en passant ook nog maar even “Geijsteren’s got talent ” gedaan. Een ovatie viel Linda ten deel. Dit zal ze nooit meer vergeten. There was magic in the air. Want wat gebeurde er? Het begon te regenen. En niet zo’n beetje ook. Het leek wel de River van Bruce Springsteen waarvan ik de avond ervoor een geluidsopname had gemaakt en op mijn facebook had gezet (diegene die wil kan het nog beluisteren). Maar de mensen bleven zitten en bleven meezingen. En niemand trok zijn regenjasje aan. Dit had ik eerder meegemaakt. Maar nu riepen de mensen naar mij. Zugabe, meer , we want more, we want more. En toen flitste er een gedachte door mij hoofd. (DIT MOET BRUCE SPRINGSTEEN OOK GEDACHT EN GEVOELD HEBBEN). DIT IS HET BRUCE SPRINGSTEEN-GEVOEL. En voor even voelde ik me Bruce Springsteen. Mijn held die ik veel te laat ontdekt heb. En diegene die de sfeer wil voelen van Bruce Springsteen moet maar eens even naar mijn facebook gaan, ’n beetje scrollen. Daar staat een geluidsfragment van Bruce. Oh ja, wat ik nog vergeten ben te melden. Na afloop van mijn concert ging de organisatie spontaan met de hoed rond voor de Stichting waar ik veel voor optreed. Stichting ERATO. En er werd 163 euro opgehaald. Dus ik denk dat er uiteindelijk toch wel 163 mensen geweest zijn.

BETTER DAYS met de groeten van Troubadour Math Craenmehr.